New Era

کنکور ریاضی ۹۶ هم تموم شد، یاد کنکور خودم سال ۹۴ افتادم. تابستون بعد کنکور تا موقع اعلام نتایج با دوستم گذشت سعی می‌کردم فراموش کنم چیکار کردم و تو فضای خونه نباشم و بخاطر همه‌ی دلخوری‌هایی که از هم داشتیم باهم درگیر نباشیم. تا بعد اعلام نتایج همایش شریف رو رفتم. یادم نمیره، اون روز از قبل هم بیشتر علاقه‌مند رشته و دانشگاه آینده ام شدم. دقیقا لحظه ای که داشتم ساک می‌بستم برای پرواز ۴ ساعت بعد سنت پترزبورگ همون لحظه صدای پیام موبایلم بلند شد و بدون اینکه چک کنم معلوم بود نتایج باید اومده باشه. اون صفحه‌ی سایت سنجش که برای من و هر کنکوری دیگه‌ای دوست نداشتنیه، بهترین خبری که تا اون موقع خونده بو New Era...

بعضی عوامل تنش‌زا نه تنها برای رفتارهای نادرست توجیه پیدا می‌کنن بلکه در ناخودآگاه فرد حقی به غلط در این رابطه مطرح می‌کنن امروز اولین روز تعطیلاتم بود سعی کردم کنار طرح‌های نمایشگاه با نیلوفر نقاشی کار کنم. تقریبا یکسالی از آخرین بار که باهاش کار کردم می‌گذشت و خیلی چیزها یادش رفته بود. ولی به هرحال درک خوبی نسبت به طیف رنگ‌ها داره و خوشحالم که می‌بینم کاریه که مثل موسیقی در ثانیه‌ی اول رهاش نمی‌کنه. حس می‌کنم هوش بصری ش قطعا در حد نرمال و یا شاید بالاتر از اون باشه و اگه وقتم رو درست تنظیم کنم و هندسه باهاش کار کنم عالی میشه. کتابای المپیاد هندسه م رو ردیف کردم و میخوام هندسه رو از رو اونا ب New Era...

حالم خوب نیست و میدونم مشکلم از کجاست  روزی که دکتر میاد پیشمون که به من راه کار بده تا از اثر پس لرزه های حالت های پی تی اس دی و اتیستیک خونواده مون روی کارهام کم کنم، بحث از من شروع میشه و به نیلوفر ختم میشه. و با دلخوری ها و تشویش  مامانم که ابدا نمیتونه ایده ی دور بودن نیلوفر در طول روز از خونه رو تحمل کنه به بن بست میرسهروزی که عموم میاد و درمورد اوتیسم کلی کتاب با خودش میاره،‌ با نیلو حرف میزنه و تمام طول مهمونی به اینکه نیلو چیکارا کرده و چیکار باید براش انجام بدیم میگذره و برای من یه تیشرت صورتی آورده که روش نوشته I love someone with autism  روزی که به دوست خودم میگم از زندگی کلیشه ای New Era...